- propositio
- prōpŏsĭtĭo, ōnis, f. [propono].I.A setting forth or proposing, a representation.A.(Mental;B.
class.) Vitae,
Cic. Tusc. 3, 18, 39:rerum magnarum cum animi amplā quādam propositione cogitatio,
Cic. Inv. 2, 54, 163.—(In words.) Sunt quaedam tam breves causae, ut propositionem potius habeant quam narrationem, Quint. 4, 2, 4; cf. Dig. 2, 1, 7, § 2.—II.A design, purpose, resolution, determination:III.propositio animi,
Dig. 50, 16, 225.—In logic, the first proposition of a syllogism (class.):B.propositio est, per quem locus is breviter exponitur, ex quo vis omnis oportet emanet ratiocinationis,
Cic. Inv. 1, 37, 67; 1, 34, 35; Auct. Her. 2, 18, 28.—Transf.1.A principal subject, theme (class.), Cic. de Or. 3, 53; Sen. Ben. 6, 7, 1; Quint. 5, 14, 1.—2.Still more generally, a proposition of any kind (post-Aug.), Quint. 7, 1, 47, § 9; Gell. 2, 7, 21.—IV.In jurid. lang., a statement of a question of law; a case submitted for legal opinion, Dig. 16, 1, 19, § 1; 36, 4, 6.—V.Esp. in bibl. lang., a setting forth for public view:panes propositionis,
Vulg. Exod. 25, 30; id. Marc. 2, 26 et saep.
Lewis & Short Latin Dictionary, 1879. - Revised, Enlarged, and in Great Part Rewritten. Charlton T. Lewis, Ph.D. and Charles Short. 2011.